این خبر را صرفاً جهت اطلاع برای زوج های جوان منتشره کرده ایم. البته قدمت و تفکرات و نگاه های اجتماعی حاکم در عقد نامه نیز در نوع خود قابل توجه است.

در گذشته های نچندان دور در کشورمان روال مهریه دادن و گرفتن کاملاً با آنچه که امروز متداول است فرق می‌کرد. کسی فکر نمی‌کرد که مهریه باید به عنوان ابزار برای محکم کردن ازدواج باشد. کسی مهریه را تضمین خوشبختی زوج های جوان نمی دانست. کسی مهریه دختر عمه اش را متر نمی کرد. ملاک زندگی ها محبت بود نه سکه و طلا.
در 150 سال پیش زوجی جوان به نام های مرتضی قلی خانی با دختر خانمی به نام سارا  که به نظر می رسد دختر عمو او باشد ازدواج می‌کنند.

البته به نظر می‌رسد که به موارد استثنایی هم در این باره  می‌توان رسید. زیرا به نظر می‌رسد این دو زوج  افراد متمولی بوده اند و دختر عمو مهریه سنگینی برای پسر عمویش بسته است.
در این سند ازدواج دختر عموی محترم علاوه بر مهریه سنگین دستور داده که پسر عمو سند ازدواج را تذهیب کاری کند. البته باید پرسوجو کرد و دید که ازدواج این زوج تداوم داشته یا خیر.

زوج: مرتضی قلی خان سرلک بختیاری

زوجه: سارا خانم فرزند آقا خان سرلک بختیاری

صداق معین معلوم القدر و الوصف

1 - ملک + طاحونه (آسیاب) و بخشی از ساختمان قلعه جمعآ به ارزش 600 تومان

2 - جاریه یک نفر 40 تومان

3 - فرش نفیس ملک آباد 50 تومان

4 - طلای غیر مسکوک 40 تومان

5 - رختخواب قلمکار هندی20 تومان

6 - مسینه آلات 50 تومان

7 - مادیان عربی 100 تومان

8 - میش ( گوسفند ماده ) 100 تومان

9 - پول نقره رایج فضی خزانه عامره به سکه ظل اللاهی ناصر الدین شاهی یک هزار دیناری

روپیه 26 نخود وزن 1000 تومان


این عقد نامه به قطع بزرگ 30 در60 سانتی متری با تذهیب رنگی بسیار زیبا و در سر لوحه دارای یک شمسه کامل و درون آن یک ترنج مرکب با گلهای ختائی که با رنگهای زنگار،
شنگرف، سرنج، لاجورد و طلا تزیین یافته است. عقد نامه به مهر دو عاقد ایجاب و قبول و ده نفر شاهد ممهور شده است.

جزئیات بیشتر شرح تذهیب و متن عقد نامه در کتاب طایفه سرلک شاخه ای کهن از ایل بختیاری آمده است .منبع: برنا