خانواده «باغ» است، فرزندان گل و مادر باغبان

این روان شناس خانواده و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران متذکر می شود: اگر خانواده را «باغ» تصور کنیم، فرزندان گل ها و میوه های باغ زندگی، پدران محافظ و سنگربان و مادر باغبان این باغ معنوی هستند و بهترین فردی که می تواند بخوبی به پرورش گلها بپردازد همین باغبان است.
به گفته وی، علل دور شدن خانواده ها از تربیت دینی و مذهب گریزی فرزندان و راهکارهای برگشت به تربیت دینی از مهمترین مسائل جامعه ما در زمانه کنونی است که باید در این زمینه کار فرهنگی بیشتری انجام شود.
«افروز» درباره نقش نهادهای مختلف در تربیت و شکل گیری شخصیت فرزندان می گوید: «خانواده» محل اصلی شکل دهی تربیت دینی فرزندان و جوانان است. نهادهایی چون رسانه، مسجد و مدرسه در رتبه های بعدی هستند و چه بسا در بسیاری موارد نقش ندارند. به اعتقاد وی، ازدواج برای آرامش است و آدم خوشبخت کسی است که از ته دل احساس آرامش می کند. بنابراین باید تلاش شود تا هر دو طرف ازدواج، به یکدیگر آرامش برسانند.
موسس مراکز تخصصی مشاوره خانواده و خدمات روان شناختی، در ادامه درباره روشهای ایجاد آرامش متذکر می شود: لازم نیست تلاش بیهوده بکنیم و روشهای پیچیده در پیش بگیریم. همین که بتوانیم آرامش را از طرف مقابلمان نگیریم و او را از حقوق خودش محروم نکنیم بهترین نسخه آرامش بخشی زوجین خواهد بود.

کودکان را عروس و داماد بپرورانیم

موسس دانشکده نوین روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران با اشاره به بهانه جویی های برخی جوانان برای فرار از ازدواج خاطرنشان می کند: هر کس عمدا ازدواج نکند اولا ممکن است هرگز برایش فرصت ایده آل پیش نیاد و به تدریج اضطراب و ناامنی را تجربه کرده و دچار اختلال شخصیتی شده و پرخاشگر شود.
پس ازدواج برای این است که آدم به آرامش برسد و اصلا ازدواج، قاموس خلقت است و خدا ما را آفریده که ازدواج کنیم !چرا ازدواج نکنیم؟ اگر این کار را نکنیم مشکل داریم و بحث سن و خانواده و پول و هراس از مسؤولیت همه بهانه است. اگر حتی یک سنگ را هم بشکافیم اتم هایش به صورت جفت و زوج در کنار هم قرار دارند. مگر بچه ها به صورت غریزی عروس و داماد بازی نمی کنند؟ اصلا چرا از ابتدا فرزندان را پدران و مادران آینده تربیت نکنیم؟
اصل آن است که کودکان را از کودکی عروس و داماد بپرورانیم تا در بزرگی به تشکیل خانواده و مقوله ازدواج به عنوان مهمترین بخش زندگی خود بنگرند، نه آنکه همواره از آن بترسند یا آن را آخرین گزینه برای دوره حیات خود بدانند. بهترین شیوه برای رسیدن به این هدف، شیوه «یادگیری غیرمستقیم» و «مشاهده درون خانواده و در دوران فرزندی» است.

اینترنت و تلویزیون فقط 100 دقیقه

به گفته افروز، بیش از پنجاه درصد از تخت های بیمارستانهای کانادا و آمریکا مختص بیماران روانی است و بیشتر بیماران روانی، افراد افسرده و معتادان به اینترنت هستند. بنابراین با پژوهشهای انجام شده سهمیه هر فرد برای بهره گیری از اینترنت و تلویزیون فقط 100 دقیقه در شبانه روز آن هم در زیر تابش نور لامپهای آفتابی است. این کار شناس خانواده یادآور می شود: نتیجه می گیریم که گرچه اینترنت می تواند در تربیت جوانان نقش داشته باشد و از پایگاه های اطلاعات علمی آن استفاده می شود اما زیاده روی در آن هم -بدون نظارت کافی- می تواند جوان را معتاد کرده و در آستانه فساد اخلاقی قرار دهد.
دکتر افروز در ادامه حجاب را نماد زن مسلمان در سراسر جهان می داند و می گوید: متاسفانه رسانه ملی در این باره کوتاهی کرده و شخصیت های شلخته و منفی را در کسوت زنان و دختران چادری نشان داده و زنان شیک و خوش تیپ را بدون چادر نشان داده است که باید مورد بازنگری قرار گیرد. به گفته وی، علت مخالفت غرب با حجاب و پوشش زن مسلمان این است که می خواهند زنان مسلمان نیز مانند غربی ها در دام برهنگی و بی هویتی فرهنگی بیفتند و متاسفانه در این زمینه تلاش زیادی می شود.

آشنایی 10روزه قبل از زندگی 100 ساله