يك جامعه شناس و محقق حوزه زنان با اشاره به تصور عموم مبني برايمن بودن زنان خانهدار از آسيبهاي اجتماعي، گفت: 80 درصد از زنان معتاد مراجعه كننده به مراكز درمان اعتياد شهر تهران، خود را خانهدار معرفي كردهاند.
ژاله شاديطلب در گفتوگو با ايسنا، با اشاره به تحقيقي كه با همكاري دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد و ستاد مبارزه با مواد مخدر در تابستان سال 90 انجام داده است، گفت: نتايج اوليه اين تحقيق كه با هدف آگاهي نسبت به وضعيت و نيازهاي اجتماعي زنان معتاد انجام شدهاست نشاندهندهي اسكان اين زنان در نقاط مختلف شهر به خصوص با تمركز بر منطقه 12 در ميدان شوش و خيام است.
اين استاد بازنشسته دانشگاه تهران افزود: به دليل متفاوت بودن ويژگيهاي اقتصادي و اجتماعي متفاوت زنان معتاد در مناطق مختلف شهر تهران حوزه مطالعاتي تحقيق خود را بر سه نقطه جنوب، جنوب غرب و مركز شهر تقسيم كرديم.
5 تا 6 درصد از كل معتادان كشور را زنان تشكيل مي دهند
شادي طلب با اشاره به آمار ستاد مبارزه با مواد مخدر مبني بر وجود يك ميليون و دويست معتاد به مواد مخدر در كل ايران، گفت: طبق تحقيقات ستاد مبارزه با مواد مخدر، دانشگاهها و وزارت بهداشت، 5 الي 6 درصد از اين آمار را زنان در بر ميگيرند؛ لذا جامعه آمار زنان معتاد اگرچه اندك است اما بايد به نيازهاي اجتماعي همين رقم اندك نيز اهميت داده شود.
زنان معتاد جنوب شهر مهارت شغلي نداشته و همه آنها تجربه ازدواج در سن پايين را داشتهاند
وي با بيان اينكه زنان معتاد مورد مطالعه از طريق سازمانهاي غيردولتي كمك كننده به اين افراد شناخته شدهاند، افزود: وضعيت زنان معتاد جنوب شهر تهران به قدري اسفناك است كه شناسايي آنها كار دشواري نيست و بخش زيادي از اين گروه از زنان به صورت انتخابي يا اجباري خانواده را ترك كردهاند. لذا ازحمايتهاي خانواده نيز بهرهاي نميبرند و حتي بعد از ترك مصرف مواد مخدر مايل به بازگشت به خانواده نيستند.
اين محقق با اشاره به تفاوتهاي فاحش زنان معتاد جنوب شهر با مركز شهر بيان كرد: زنان معتاد جنوب شهر غالبا مدرسه را در سطح ابتدايي و راهنمايي رها كردهاند لذا از نظر آموزشي در سطح بسيار پايينتري نسبت به زنان معتاد مركز شهر هستند.
وي افزود: اين افراد غالبا بالاي 35 سال دارند و مصرف مواد را از 16 يا 17 سالگي شروع كردهاند لذا مدت زمان بيشتري از عمر خود را نسبت به زنان معتاد مركز شهر به مصرف مواد مخدر پرداختهاند.
شادي طلب با اشاره به وضعيت سلامت روان زنان معتاد توضيح داد: زنان جنوب شهر به علت سواد كم تقريبا مهارت شغلي ندارند و همه آنها تجربه ازدواج در سن پايين و گاه دو تا سه ازدواج را نيز داشتهاند.
90 درصد از زنان معتاد جنوب تهران داراي مشكلات رواني هستند
وي با تاكيد بر اهميت حمايتهاي اجتماعي ويژه براي زنان معتاد جنوب شهر، گفت: خدمات سمنهاي جنوب شهري در زمينه زنان معتاد با وجود ارزشمند بودن كارشان كفايت نميكند.
وي افزود: 90 درصد از اين زنان داراي مشكلات رواني هستند و مورد خشونت قرار گرفتهاند.
زنان معتاد جنوب شهري مصرف مواد را با والدين آغاز ميكنند
سهم اعتياد زنان در يك دهه اخير از 6 درصد افزايشي نيافته است
به گفته اين جامعهشناس، درمان اعتياد تنها از طريق كمپها امكانپذير نيست زيرا در استراحت 28 روزه در كمپ تنها مصرف يك ماده را كنار گذاشته اما از نظر رواني به وضعيت مناسبي نرسيده است.
اين جامعه شناس با بيان اينكه زنان معتاد مركز و شمال شهر از نظر حمايتهاي خانواده از سطوح بالايي برخوردارند افزود: در حالي خانواده از درمان آنها پشتيباني ميكند و مصرف مواد را با همسر خود آغازكردهاند كه در جنوب شهر اين اعتياد همراه با والدين آغاز شده است.
به گزارش ايسنا، وي افزود: در شمال و مركز شهر زنان با اين پيش فرض كه مصرف مواد دردي را تسكين ميدهد به اعتياد روي آورند؛ اما در جنوب شهر به طور ميانگين خانوادهها بسيار ديرتر از مصرف فرزند خود مطلع ميشوند.
وي با تاكيد بر اينكه آمار اعتياد زنان در دهه اخير تغييري نكرده است، بيان كرد: در اين دهه رقم كلي معتادان بين يك ميليون و 200 تا يك ميليون و 800 هزار نفر نوسان داشتهاست اما سهم اعتياد زنان از 6 درصد افزايش نيافته است.
اكثر زنان با هدف تسكين درد مصرف مواد را آغاز ميكنند
مصرف مواد با هدف زيبايي براي همه زنان معتاد صحت ندارد
شادي طلب با بيان اينكه مصرف شيشه معمولا در آرايشگاهها پيشنهاد داده ميشود، تصريح كرد: چون آرايشگاهها بيشتر از مكانهاي ديگر محل مورد بحثي براي زيبايي هستند تعدادي از زنان با هدف كسب زيبايي در اين مكانها مصرف مواد را آغاز ميكنند اما نتايج تحقيق نشان داد كه تسكين درد در علتيابي اعتياد زن بسيار مهمتر از كسب زيبايي بوده است و اين مساله را نميتوان هرگز به كل جامعه تعميم داد زيرا بخش اعظم زنان خانهدار مركز شهر معمولا به توصيه شوهر خود مصرف مواد را آغاز و سپس به آن عادت ميكنند.
وي با تاكيد بر اينكه پناهگاههاي مناسبي در شهر تهران براي زنان كارتن خواب وجود ندارد گفت: تنها يك سرپناه براي زنان معتاد وجود دارد آن هم در حالي كه با ظرفيت 40 نفري در فصل سرما به 80 نفر خدمات ميدهد.
زنان بهبوديافته به علت نداشتن محلدرآمد مناسب به چرخه تنفروشي و اعتياد بازميگردند
وي همچنين با اشاره به اينكه زنان معتاد معمولا داراي مهارتهاي شغلي نيستند، اظهاركرد: اين افراد يا شغلي پيدا نميكنند يا توسط كارفرما استثمار ميشوند لذا چون بعد از ترك اعتياد هم ممر درآمد مناسبي ندارند راه ديگري جز كارتن خوابي پيدا نميكنند و دوباره به چرخه تن فروشي و اعتياد باز ميگردند.
اين محقق افزود: به همين علت در گزارش تحقيقي كه به دفتر مقابله با موادمخدر و جرم سازمان ملل و ستاد مبارزه با مواد مخدر ارائه شده بر لزوم وجود روانشناسان خبره و ارائه كمكهاي رواني به زنان معتاد تاكيد شده است.
وي با اشاره به اينكه سمنها در ايران در توزيع سرنگ موفق بودهاند، گفت: سهم معتادان تزريقي در مردان بسيار كاهش يافته و در زنان نيز بسيار كم است، زيرا تزريق حتي بين معتادان هم يك انگ است.