در اطلاعيه فوق در بندي ديگر توضيح داده شده كه اصلا رضايي خود را در جايگاهي نميبيند كه براي نظام تعيين تكليف كند چرا كه نظام وظيفه خود را ميداند كه چه بكند...

سرانجام پس از چهار روز سكوت محسن رضايي و برادرش اميدوار رضايي در موضعگيريهايي جداگانه، منتقدان نامه دبير مجمع تشخيص مصلحتنظام خطاب به مقام معظم رهبري را به خاطر تندروي و توهين و انتقاد مورد عتاب قرار داده و نسبت به ادامه دادن اين رويه هشدار دادند. از زمان ارائه پيشنهاد محسن رضايي به مقام معظم رهبري كه به دنبال انتشار بيانيه هفدهم ميرحسين موسوي صورت گرفت، برخي از رسانهها و چهرههاي سياسي اصولگرا انتقادهاي شديداللحني را نسبت به محسن رضايي مطرح و وي را متهم به پشت كردن به چارچوبهاي نظام كردند.
به گزارش تهران امروز، مشخصه اكثر انتقادهاي مطرح شده استفاده از ادبيات تند و متهم كردن محسن رضايي به الفاظي مانند «دن كيشوت ناشنوا» تا «عمرسعد» و تمثيل پيشنهاد وي به پيشنهاد «جام زهر براي رهبري» بود و همين بحثها باعث شد تا روز گذشته محسن رضايي، سكوت را شكسته و به تندروها هشدار دهد. در حالي كه هنوز چند ساعت از انتشار پاسخ اميدوار رضايي (برادر محسن رضايي) به يادداشت حسين شريعتمداري در كيهان نگذشته بود كه انتشار يادداشت فاطمه رجبي همسر غلامحسين الهام و نسبت دادن توهينهاي متنوعي به رضايي سبب شد دفتر وي مجبور به ارسال پاسخي عتابگونه به رسانهها شود.
در اطلاعيه دفتر محسن رضايي تاكيد شده كه اين پاسخ براي تنوير افكار عمومي و پاسخ به برداشتهاي نادرست از نامه محسن رضايي است و با اين توضيح ابتدايي، اعلام كرده پيشنهاد رضايي فرصتي است كه ضمن باطل ساختن خواب دشمنان، سكوي پرشي براي ملت ايران ميسازد.
در اين نامه ناخرسندي رضايي از برخي از اصولگرايان مطرح و گلايه شده كه «عدهاي از دوستان بدون تحقيق و با سوءظن مسائلي را به آقاي رضايي نسبت دادهاند كه واقعيت نداشته است چراكه اكثر آنها ميدانند كه ايشان سرباز ولايت بوده و خواهد بود.»در بندهاي مختلف اين اطلاعيه تاكيد شده كه رضايي برخلاف گفتههاي منتقدان، هيچ نوع بياحترامي نسبت به مقام معظم رهبري ابراز نداشته است: «مطالعه دقيق واژهها و عبارات محتواي نامه بسياري از ابهامات و انتقادات غيرمرتبط با نامه را برطرف ميكند. برداشتهاي خاص، گزينشي و غيرواقعي مثل «تطهير برخي از فتنهگران»، «عدم رسيدگي به جرايم آنان» و «تعيين تكليف براي مقام معظم رهبري» به هيچ وجه با نامه آقاي رضايي همخواني ندارد. حتي ادبيات نامه كه بيانگر سربازي ايشان است نيز با برداشتهاي فوق همخواني ندارد.» در اطلاعيه فوق در بندي ديگر توضيح داده شده كه اصلا رضايي خود را در جايگاهي نميبيند كه براي نظام تعيين تكليف كند چرا كه نظام وظيفه خود را ميداند كه چه بكند. بعد هم تلويحا به منتقدان هشدار داده شده كه نامه رضايي براي جذب معترضاني بوده كه در شرايط كنوني براي نظام جذب آنها به جاي دفعشان بايد يك فتح حساب شود.
بدين ترتيب در اين توضيحها بار ديگر اصرار رضايي بر بندهاي پيشنهادياش مورد تاكيد قرار گرفته و آمده است كه اين پيشنهاد جدا كردن صف معترضان از اغتشاشگرايان و پيوستن آنها به ساير اقشار جامعه و نظام، فتح دوم است. با اين كار سياست جذب حداكثري و دفع حداقلي تحقق مييابد. اگر ايشان از عقبنشيني يكي از نامزدهاي انتخابات دهم از مباحث انتخاباتي براي جذب معترضان استفاده كرده است، اين نهايت درايت ايشان را ميرساند نه آنكه خواسته باشد در رابطه با آن فرد براي نظام تعيين تكليف كند.
نه اعدام ميخواهيم نه سازش پاسخهاي تندتر را اميدوار رضايي مطرح كرد. وي به صراحت شريعتمداري را مورد خطاب قرار داد و خطاب به اين طيف از منتقدان گفته «از همصدايي منتقدان داخلي با ضدانقلابهاي خارج تعجب نميكنم و لزومي به پاسخ دادن به تحليلها و فحشهاي نارواي آنها نيست.» وي به كنايه خطاب به كساني كه در روزهاي اخير پيشنهاد اعدام اغتشاشگرها را مطرح كرده و در عين حال پيشنهادهاي رضايي را هم به باد انتقاد گرفتهاند، گفته است: «ما نه بهدنبال سازش هستيم و نه بهدنبال اعدام كردن. ما درصدد وحدت و عدالت هستيم. ما ميخواهيم هر چه سريعتر به هزينههايي كه به كشور وارد ميشود، پايان داده بشود. ممكن است لازمه آن هم مجازات عدهاي يا آشتي با عدهاي ديگر باشد. مثلا نميتوان از اغتشاشگراني كه به مراسم حسيني چه در شب عاشورا و چه در روز عاشورا اهانت كردند، گذشت كرد يا نميشود از آشتي با معترضاني كه صف آنها از اغتشاشگران جداست و بسياري از آنها در راهپيمايي روز چهارشنبه شركت داشتند يا از اهانتهاي پيش آمده ناراحت بودند، صحبت نكرد.»
وي پيشنهادهايي مانند راهكارهاي برادرش را هنر دانسته و گفته: «هنر نخبگان اين است كه از دل اين حوادث فرصتي براي جامعه و نظام بسازند نه آنكه در درون حادثه بمانند.»
وي به تندروها هشدار داده كه تنها تندرويها در درون اصلاحطلبها مورد نكوهش نيست چراكه اين روزها تندروهاي هر دو طرف فرصتسوزي ميكنند: «براي فرصتسازي مقاطعي در گذشته وجود داشت كه نيروهاي افراطي در دو طرف اجازه ندادند ابتكاري شكل بگيرد.
از حضور رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در نماز جمعه تا پيشنهاداتي كه دلسوزان انقلاب دادند، بينتيجه ماند.»پيش از اين پيشنهادهاي رضايي را جام زهري توصيف كرده بودند كه يكبار هم زمان جنگ به امام(ره) داده شده بود. اميدوار رضايي در اينباره به مديرمسئول كيهان گفته: «به اين آقايان بگوييد فتحي را كه رهبري با كمك مردم بهدست آورده از او نگيريد، كسي توان و جرات دادن جام زهر به مقام معظم رهبر ي را ندارد و بهجاي آن تلاش كنيم كه رهبر انقلاب فتح ديگري را بهدست مردم، خلق كند.» در حالي كه برخي اصولگرايان ميگويند اين نامه با بيانيه اخير موسوي شباهت دارد، اميدوار رضايي به دفاع از برادر پرداخته و پرسيده: «هيچ ارتباطي با بيانيه آقاي ميرحسين موسوي ندارد بلكه تنها بند جديد پيشنهادات ايشان مبني بر عدم انكار دولت آقاي احمدينژاد كه عقبنشيني واضح از مواضع قبلي ايشان است وگرنه انتقاداتي كه به متن بيانيه ايشان دارند را طرح ميكردند و ممكن هم هست در فضاي مناسبي اين كار را بكنند.»
اميدوار رضايي بعد هم اتمام حجت كرده با كساني كه ميگويند برادرش با رهبري فاصله بسيار دارد: «نبودن هيچگونه فاصلهاي بين برادرم و رهبر انقلاب يكي از مهمترين علل نگارش اين نامه است.
ايشان بارها به من گفته است كه «من سرباز ولايتم ولي سربازي من با آقا از نوع چشم داشت يا خداي ناكرده چاپلوسانه نيست و پشتسر معظم له با بصيرت حركت ميكنم و نهتنها تابع محض ايشان هستم بلكه مردم و نظام را هم ميبينم و ملاحظه ميكنم و نظرات خود را چه شفاهي و چه كتبي طي 30 سال گذشته در قالب دهها نامه و جلسه صادقانه و شفاف همچون دوران امام(ره) خدمت ايشان منعكس كردهام و درست مثل دوران امام(ره) از ايشان تبعيت ميكنم. تاكنون موردي نبوده كه ايشان فرموده باشند و من عمل نكرده باشم.»